Weichbild magdeburski w układzie śląsko-małopolskim.
Wersja krakowska
Rękopis Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego, sygn. II Q 4, k. 4v–5r
Odczyt: Maciej Mikuła
Artykuł 12

[12] Capitulum XII. De irruenciis et clamore

XII. Quicumque vulneratus fuerit, si clamorem proclamaverit, ad iudicium pervenerit, de quocumque querulatur, qui presens fuerit, et si habuerit hos, qui suum clamorem audiverint, quot vulnera habuerit, tot homines inculpare potest. Si autem hii homines comparuerint, duellum in ipsis acquirere potest. Si autem plures iudicialiter infestaverit, quam vulnera habuerit, alii omnes evadent suo iuramento, quilibet^b sua sola manu pro coadutorio racione homicidii vel vulneris [k. 5 r] duellaris, vel mettercius ad hoc <metseptimus^c>, si pro eo ├met^d ┤ cum testibus fuerit impulsatus.

^a nadpisane ze znakiem wstawienia; ^b wyraz napisany na skreślonym i powtórzony na marginesie; ^c nadpisane jaśniejszym inkaustem; ^d skreślone przez autora podstawy

[hasła: zranienie, skarga, rana, uwolnienie od skargi, samosiódm, przysięga, współprzysiężnik]