Wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 25 lipca 1922 r.
sygn. akt III Rw 1065/22
Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku rewizyjnego może poprzestać na odesłaniu rewizji do nieodpartego jej wywodami uzasadnienia zaczepionego wyroku sądu odwoławczego.
Sąd Najwyższy jako sąd rewizyjny
pod przewodnictwem Prezesa Sądu Najwyższego Dworskiego,
a w obecności sędziów Sądu Najwyższego dr. Dbałowskiego i dr. Rybickiego jako sędziów,
w sprawie Jerzego Suchodolskiego, podporucznika Wojska Polskiego w Krakowie, powoda, zastąpionego przez adwokata dr. Skąpskiego,
przeciw Marii Emilii z Lubickich Suchodolskiej w Krakowie, pozwanej, zastąpionej przez adwokata dr. Bogdaniego,
przy współudziale obrońcy węzła małżeńskiego adwokata dr. Stawarczyka, o uznanie małżeństwa za nieważne,
z powodu rewizji obrońcy węzła małżeńskiego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie jako sądu odwoławczego z dnia 11 lutego 1922 r., sygn. akt II Bc 405/21, którym na odwołanie obrońcy węzła małżeńskiego wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 1 października 1921 r., sygn. akt I Cg 252/21 zatwierdzono, na posiedzeniu niejawnym orzekł:
1) nie uwzględnia się rewizji,
2) pozwana winna jest zapłacić obrońcy węzła małżeńskiego koszty postępowania rewizyjnego w kwocie 2.900 marek w ciągu dni czternastu pod surowością egzekucji.
Uzasadnienie
Rewizja zaczepia wyrok sądu odwoławczego dla niedokładności rozprawy i mylnej oceny sprawy ze stanowiska prawnego przez sąd odwoławczy, co rzeczowo odpowiada przyczynom rewizyjnym z § 503 pkt 2 i 3 k.p.c.1
Wadliwość postępowania upatruje rewizja w tym, że nie przeprowadzono dowodu z przesłuchania stron na okoliczności faktyczne, które by mogły być podstawą dla oceny przeszkody małżeńskiej.
1 Austriacka ustawa z dnia 1 sierpnia 1895 r. o postępowaniu sądowem w cywilnych sprawach spornych (Procedura cywilna), Dz.U.P. 1895 poz. 113.
Niniejsza publikacja została sfinansowana ze środków Priorytetowego Obszaru Badawczego Heritage w ramach Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim
Zarzut ten został jednak już trafnie odparty przez sąd odwoławczy i nie zachodzi zatem wadliwość postępowania po myśli pkt 2 powyższego paragrafu z tego powodu.
Co do oceny sprawy pod względem prawnym natomiast, to jest takowa trafna i ustawowo usprawiedliwiona, wystarcza przeto odesłać rewizję do nieodpartego jej wywodami uzasadnienia zaczepionego wyroku sądu odwoławczego.
Należało przeto rewizji jako nieuzasadnionej nie uwzględnić.
Orzeczenie o kosztach obrońcy węzła małżeńskiego polega na przepisie § 1 ustawy z dnia 2 lutego 1909 r.2
[Przytoczone przepisy: § 503 pkt 2 i 3 k.p.c. z 1895 r., § 1 austriackiej ustawy z 2 lutego 1909 r. dotyczącej zwrotu kosztów w razie ustanowienia obrońcy węzła małżeńskiego i odpowiedzialności zastępców stron za należytości, Dz.U.P. 1909 nr 24]
2 Austriacka ustawa z 2 lutego 1909 r. dotycząca zwrotu kosztów w razie ustanowienia obrońcy węzła małżeńskiego i odpowiedzialności zastępców stron za należytości, Dz.U.P. 1909 nr 24.
Niniejsza publikacja została sfinansowana ze środków Priorytetowego Obszaru Badawczego Heritage w ramach Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim