Wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 4 kwietnia 1922 r.
sygn. akt III Rw 1623/21

1) Podważenie ustaleń faktycznych jest niedopuszczalne w postępowaniu rewizyjnym.

2) Do zachowań będących przejawem wielkiej niewdzięczności obdarowanego względem darczyńcy, uzasadniających odwołanie darowizny przykładowo należą: kilkakrotne pobicie darczyńcy, usunięcie darczyńcy z łóżkiem do sieni, odmawianie żywności i złe, poniżające obchodzenie się z darczyńcą, zwłaszcza jeżeli z powodu naruszenia darczyńcy na ciele i czci mogło mieć miejsce przeciw obdarowanemu postępowanie karne.

Sąd Najwyższy jako sąd rewizyjny
pod przewodnictwem Sędziego Sądu Najwyższego dr. Bresiewicza, a w obecności sędziów Sądu Najwyższego dr. Mierzeńskiego i dr. Sokalskiego jako sędziów,
w sprawie Jędrzeja Noska i Wiktorii Noskowej w Wojniczu, powodów, zastąpionych przez adwokata dr. Klimeckiego w Krakowie,
przeciw Franciszkowi Noskowi i Rozalii Noskowej w Płaszowie1, pozwanym, zastąpionym przez adwokata dr. Feuereisena w Bochni, o unieważnienie darowizny z.p.n.2,
z powodu rewizji pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie jako sądu odwoławczego z dnia 24 maja 1921 r., sygn. akt VI Bc 92/21, którym na odwołanie pozwanych zatwierdzono wyrok Sądu Okręgowego cywilnego w Krakowie z dnia 15 grudnia 1920 r., sygn. akt XI Cg 183/20,
na posiedzeniu niejawnym orzekł:

rewizji, której koszty ma sama pozwana ponieść, nie uwzględnia się.

Uzasadnienie

Rewizji, opartej na przyczynach rewizyjnych z § 503 pkt 3, 4 k.p.c.3 nie można przyjąć słuszności.

Pierwszą z nich pomija się jako niewywiedzioną.

¹ Wieś położona na południowy-wschód od Krakowa, włączona do niego w 1912 r.
² Znaczenie nieustalone.
³ Austriacka ustawa z dnia 1 sierpnia 1895 r. o postępowaniu sądowem w cywilnych sprawach spornych (Procedura cywilna), Dz.U.P. 1895 poz. 113.

Niniejsza publikacja została sfinansowana ze środków Priorytetowego Obszaru Badawczego Heritage w ramach Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim

Mylna ocena sprawy pod względem prawnym (§ 503 pkt 4 k.p.c.) nie zachodzi. Na podstawie ustaleń faktycznych, których zaczepienie jest już niedopuszczalnym w postępowaniu rewizyjnym, można jedynie przyjść do trafnej oceny, że pozwana co do obojga powodów działała w ten sposób, że z powodu naruszenia powodów na ciele i czci mogło mieć miejsce przeciw niej postępowanie karne. Zamiast poszanowania i opieki dla swoich darczyńców, pobicie kilkakrotne powoda, usunięcie powódki z łóżkiem do sieni, a przy tym odmawianie żywności i złe, poniżające obchodzenie się z powodami stanowią rzeczywiście objawy wielkiej niewdzięczności, wskutek czego uzasadnionym było zastosowanie przepisu § 948 k.c.4

Niezgodnie ze stanem faktów przytacza rewizja, jakoby stwierdzona została w sporze zaczepka pozwanej ze strony powodów.

Gdy tedy podniesiona przyczyna rewizyjna nie jest uzasadniona, należało rewizję pozostawić bez uwzględnienia.

Wobec bezskuteczności rewizji niedopuszczalnym staje się po myśli § 528 ust. 1 k.p.c. zaczepienie objętego wyrokiem odwoławczym orzeczenia o kosztach sporu.

Orzeczenie o kosztach postępowania rewizyjnego polega na przepisach §§ 40 i 50 k.p.c.

[Przywołane przepisy: §§ 40, 50, 503 pkt 3, 4, § 528 ust. 1 k.p.c. z 1895 r., § 948 k.c. z 1811 r.]

⁴ Allgemeines bürgerliches Gesetzbuch für die gesammten deutschen Erbländer der Oesterreichischen Monarchie, Justizgesetzsammlung 1811 nr 946. Oficjalny tekst polski: Powszechna księga ustaw cywilnych dla wszystkich krajów dziedzicznych niemieckich Monarchii Austryackiej, Wiedeń 1811, cz. I-III.

Niniejsza publikacja została sfinansowana ze środków Priorytetowego Obszaru Badawczego Heritage w ramach Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim