Statuty Wydziału Prawa Uniwersytetu Krakowskiego z 1719 r.

Edycja: Statuta Facultatis Juridicae post conflagrationem Collegii ejusdem A.D. 1719 subsecutam ex mente totius Universitatis Cracoviensis per decanum ac doctores eandem Facultatem regentes conscripta, w: P. Burzyński, Nauka prawa w Uniwersytecie Krakowskim w ciągu czasu od r. 1364 do r. 1795. Wyimek z dziejów tego uniwersytetu opracowany na pierwotnych źródłach, z których dotąd nie drukowane a ważniejsze wraz z nim wychodzą, „Czasopismo Poświęcone Prawu i Umiejętnościom Politycznym”, 2, 1864, z. 5, s. XVIII– XIX.

STATUTUM XXI.

De Professore Institutionum Juris Canonici.

Quemadmodum Sacrosanctum Evangelium non in verbis scripturarum, sed in sensu, non in superficie, sed in medulla non in sermonum foliis, sed in radice rationis informante (can. Marcion. 1. 9. 1.) consistere novimus; ita Institutiones Juris Canonici ipsumque Jus Canonicum partim ex sacrae paginae praeceptis, ex Conciliorum tam Generalium (inter quae quatuor, Nicaenum, Constantinopolitanum, Ephesinum et Chalcedonense tanquam quatuor Evangelia et totidem Paradisi flumina, probata et recepta (can. 1. §. Inter caetera dist. 15). primatum obtinet) [s. XIX] quam particularium authoritate Pontificia indictorum et confirmatorum decretis, partim ex Constitutionibus et sanctionibus Summorum Pontificum et principum Saecularium ac denique Sanctorum Patrum Sententiis, congestas et compilatas, pari modo se habere non ignoramus: ideo Professor earundem Institutionum, verborum apparatu et multiloquio omisso absque longo circuitu, inhaerendo (Clemen. Auditor. de Rescript. et l. fin. C. de Relat.) easdem Institutiones non secus ac Justinianeus Professor Institutiones Juris Civilis ex Classicis et approbatis Authoribus, signanter Lancelloto Icto Perusino, Valensi, Corvino, Clericato et aliis colligat, collectas Constitutionibus Pontificiis recentioribus, Provincialibus Regni Nostri et Dioecesanis ac Concilii Tridentini et Rotalibus decisionibus augeat easdemque, ut praemissum est de Justinianeo Professore intra spatium unius anni, hora secunda pomeridiana legendo, methodo brevi et concinna finiat. Concinna enim brevitas ipsis rebus conveniens, quae neque plura neque pauciora, quam oportet complectitur, laudem meretur ac omnibus in rebus, praecipue vero in ipsis artium praeceptis grata existimatur. (Jacob. Umphal. de usurpat. legum. Lib. 6. Cap. 5. n. 1.)

[hasła: profesor, wykłady, prawo kanoniczne]