Statuty Wydziału Prawa Uniwersytetu Krakowskiego z 1719 r.

Edycja: Statuta Facultatis Juridicae post conflagrationem Collegii ejusdem A.D. 1719 subsecutam ex mente totius Universitatis Cracoviensis per decanum ac doctores eandem Facultatem regentes conscripta, w: P. Burzyński, Nauka prawa w Uniwersytecie Krakowskim w ciągu czasu od r. 1364 do r. 1795. Wyimek z dziejów tego uniwersytetu opracowany na pierwotnych źródłach, z których dotąd nie drukowane a ważniejsze wraz z nim wychodzą, „Czasopismo Poświęcone Prawu i Umiejętnościom Politycznym”, 2, 1864, z. 5, s. XLII– XLIII.

STATUTUM XLVII.

Libri.
Ne tibi in decidendis praecipue arduis negotiis cespitare aliquando contingat, Liber Magister optimus consulendus, Mutus quidem est: sed bene loqui, bene consulere docet, sed studium, [s. XLIII] sed scientia et exercitium Studij sine illo (jux. c. Exijt. §. In alio. de Verbor. Signific. in 6.) convenienter haberi et obtineri non potest. Trado hunc clausum ut exinde Doctoris pectus scias esse eruditionis gazophilatium ad decidendos causus maxime notorios apertissimum, et Praelatos ac Doctores debere Libris semper insistere ne tunc discere quaerant, cum ex officio suo allios docere debeant. (can Qui Ecclesiasticis. §. Hinc. etiam veteres dist 36.) Trado apertum ut discas inter judicandum nudis non debere deferre allegatis, sed quod Patrum decretis, sacrorum canonum statutis ad mentem (c. Ne innitaris de Constit.) sancitum est. Doctor etenim sine lege loquens (ut jam dixi) erubescere debet, multo magis sine ratione, quae est anima legis. (l. cum ratio ff. de Bonis damnator.)
[hasła: ceremoniał, księga]