Protokół dwunastego posiedzenia Wielkiej Rady Uniwersytetu Jagiellońskiego z dnia 7 września 1819 r.
Or. Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, sygn. S I 77, s. 34–35.
Edycja krytyczna: Mateusz Mataniak.
7 IX 1819
[s. 34] Działo się na posiedzeniu dnia 7 września 1819 r.
W obecności Prezesa Senatu1 i Rady, ks. biskupa Woronicza2, senatora Grodzickiego3, prezesa Appellacyi Nikorowicza4, Rektora Uniwersytetu Litwińskiego5, zastępcy konserwatora p. Adama Krzyżanowskiego6, zastępcy konserwatora p. Mikołaja Hoszowskiego7 i Darowskiego sekretarza Rady8.
Przedmiot. Rektor Uniwersytetu przedstawia list Jaśnie Oświeconego księcia Radziwiłła9 konserwatora Uniwersytetu, w którym tenże książę wstawia się z p. Münnich10 profesorem języków orientalnych, iżby mu udzielone było pozwolenie przedsięwzięcia podróży do Berlina [s. 35] i Paryża końcem podania mu sposobności wydania swoich dzieł. Uchwalono. Odpowiedzieć p. Münnich, iż ponieważ żąda, aby kosztem Uniwersytetu podróż swoją odbywał, ponieważ zastępcy nie przedstawia w swoje miejsce, który by stosownie do przepisów Statutu zastępował go w czasie oddalenia się, pobierając wynadgrodzenie z jego pensji, przeto Rada do żądań jego przychylić się nie może. Równie oświadczyć Jaśnie Oświeconemu księciu Radziwiłłowi, iż powyżej wymienione okoliczności zniewoliły Radę, pomimo jej najlepszych chęci dogodzenia życzeniom jego, do odmówienia żądaniom p. Münnich i że Rada spodziewa się, iż książę oceni ich słuszność, znajdzie ją usprawiedliwioną i tak jak dotąd Uniwersytet tutejszy opieką swoją zaszczycać raczy.
Przedmiot. Senat Rządzący donosi, iż wskutek wezwania Rady upoważnił Rektora do zaasygnowania z funduszu oszczędności kwotę 241 złp końcem zaspokojenia p. Knap za dostarczone effekta do Szkoły Fechtunku. Uchwalono. Ad acta do wiadomości.
Na tym posiedzenie ukończonym zostało.
[Podpisy] Wodzicki, Darowski – sekretarz Rady.
[hasła: Wielka Rada Uniwersytetu Jagiellońskiego, Senat Rządzący, Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, biskup krakowski, konserwator Uniwersytetu Jagiellońskiego, sekretarz Wielkiej Rady UJ, szkoła fechtunku]
1 Stanisław Wodzicki (1759–1843): prezes Senatu Rządzącego, polityk o przekonaniach ultrazachowawczych, wróg niezależności UJ, swoją polityką doprowadził do wydania przez rządy państw opiekuńczych Przepisów tymczasowych dla Uniwersytetu (1821), które uchylały liberalny Statut uczelni z 1818 r., zasadniczo ograniczając jej autonomię; cieszył się poparciem Metternicha i Nowosilcowa; położył zasługi w dziedzinie botaniki, autor sześciotomowego dzieła „O hodowaniu, użytku, mnożeniu i poznawaniu drzew, krzewów, roślin i ziół” (1818–1828), J. Sondel, Słownik historii i tradycji Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2012, s. 1416–1417.
2 Jan Paweł Woronicz (1757–1829): od 1789 kanonik katedralny kijowski, w 1794 czł. Komisji Porządkowej Księstwa Mazowieckiego, 1800 czł. Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie, 1805 kanonik warszawski, 1808 czł. Rady Stanu Księstwa Warszawskiego, 1816 biskup krakowski, 1828 arcybiskup warszawski i prymas Królestwa Polskiego, K.R. Prokop, Poczet biskupów krakowskich, Kraków 1999, s. 214–220.
3 Feliks Grodzicki (ok. 1760–1838): w 1809 członek Tymczasowej Rady Administracyjnej w Krakowie, członek-asesor Komisji Organizacyjnej z ramienia Austrii, od 1815 dożywotni senator WMK, od 1821 komisarz rządowy UJ, poseł do Zgromadzenia Reprezentantów 1817–1818, 1821–1822, PSB t. VIII, Wrocław-Kraków-Warszawa 1959–1960 (J. Bieniarzówna); „Gazeta Krakowska” nr 98 z 7 XII 1817; nr 97 z 5 XII 1821.
4 Józef Nikorowicz (1753–1833): od 1815 prezes Sądu Apelacyjnego WMK; studia ukończył na Uniwersytecie Lwowskim, od 1793 prezes Sądu (Trybunału) Szlacheckiego w Tarnowie, od 1797 w Krakowie, członek Wielkiej Rady UJ, wybrany w 1827 na prezesa Senatu Rządzącego, urzędu nie objął, J.Wawel- Louis, Urywki z dziejów i życia mieszkańców Krakowa, red. J. Bieniarzówna, W. Bieńkowski, „Biblioteka Krakowska” nr 117. Kraków 1977, s. 170–171; K. Hoszowski Biografie ośmiu zgasłych członków Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, Kraków 1869, s. 37–42.
5 Walenty Litwiński (1778–1823): w l. 1801/02 prof. w Katedrze Prawa Natury i Narodów na Uniwersytecie Lwowskim, 1802–1811 suplent (zast. profesora) w Szkole Głównej Koronnej, 1811/12–1822/23 prof. w Katedrze Praktyki Sądowej i Prawa Kryminalnego; 1810 dziekan Wydziału Prawa, 1814/15–1820/21 Rektor UJ, dbał o uzyskanie szerszej autonomii przez uczelnię; uczestnik prac Nadzwyczajnego Zgromadzenia Prawodawczego (7 I–3 III 1818), 1817/1818 poseł do Zgromadzenia Reprezentantów, 1815–1823 sędzia Sądu Apelacyjnego WMK, od 1815 prezes TNK, 1810 członek loży „Przesąd Zwyciężony”, J. Sondel, op. cit., s. 770–771; PSB, t. XVII, Wrocław–Warszawa–Kraków 1972, s. 494–495 (R. Dutkowa); P. M. Żukowski, Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. 2: 1780–2012, red. D. Malec, Kraków 2014, s. 304–305; „Gazeta Krakowska” 1817, nr 98.
6 Adam Krzyżanowski (1785–1847): w l. 1807/08–1808/09 prof. nadzw. w Katedrze Prawa Wekslowego, 1809/10–1811/12 prof. Kodeksu Napoleona, kodeksu handlowego, prawa górniczego „tudzież praw na ostatnim sejmie ustanowionych”, 1812/13–1847 prof. w Katedrze Kodeksu Cywilnego i Handlowego; w l. 1814/15–1815/1816 i 1826/27–1832/33 dziekan Wydziału Prawa; 1845/46–1846/47 Rektor UJ; od 1816 członek TNK, prowadził praktykę adwokacką, P. M. Żukowski, op. cit., s. 262–263; J. Sondel, op. cit., s. 725; PSB, t. XV, Wrocław–Warszawa–Kraków 1970, s. 587–588 (J. Bieniarzówna).
7 Mikołaj Hoszowski (1778–1828): senator WMK, w 1809 czł. Centralnej Komisji Rządu Tymczasowego, od 1816 sędzia Sądu Apelacyjnego WMK, od 1816 członek Komitetu Prawodawczego, w l. 1817–1828 marszałek sejmowy, od 1816 członek TNK, w l. 1817/18, 1824/25–1827/28 zast. profesora w Katedrze Umiejętności Politycznych; 1818/19–1822/23 profesor tamże, w 1824 dziekan Wydziału Prawa UJ, P. M. Żukowski, op.cit., s. 189–190; PSB, t. X, s. 33–34 (C. Bąk).
8 Wincenty Darowski (1787–1862): dr praw UJ, od 1816 r. urzędnik WMK, w tym sekretarz generalny Senatu Rządzącego (do 1843), czł. Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, w l. 1846–1851 prezes Komitetu Gospodarczo-Rolniczego (późniejszego Towarzystwa Rolniczego Krakowskiego), zwolennik uwłaszczenia chłopów, PSB, t. IV, Kraków 1937, s. 443 (W. Sobociński).
9 Antoni Radziwiłł (1775–1833): polityk, od 1815 namiestnik Wielkiego Księstwa Poznańskiego, kompozytor, mecenas sztuki, PSB, t. XXX, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1987, s. 156–160 (A. Galos, A. Nowak-Romanowicz).
